उष:काल
क्षितिजावरती उजळून आल्या रविकिरणांच्या वाती
काळोखाने धरेस दिधले उष्ण नभाच्या हाती
स्थिरावलेले चक्र पुन्हा बघ वेगे लागे धावू
निर्माणाची पवित्र गीते एकमुखाने गाऊ
उठला चाफा, जुई,मोगरा, बदलून झाल्या कुशी
निजून उठल्या सुमनदलांनी पुन्हा उघडली शिशी
घराघरातून ऐकू येती ओव्या,अभंगवाणी
गृहलक्ष्मी मग उभी राहते सरसावूनिया पाणि
चंदनल्याल्या देवघरातून प्रसन्न भासे राम
क्षणभर वाटे त्वरे फिरूनी आलो चारीधाम
चराचरातील मांगल्याने बहरून आली वाट
प्रभा असे की सरस्वतीचा वात्सल्याचा हात!
- सौरभ पाटील
No comments:
Post a Comment