वेडं कोकरु
वेडं कोकरु खूप थकलं येतांना घरी वाट चुकलं !
अंधार बघून भलतंच भ्यालं दमून दमून झोपेला आलं !
शेवटी एकदा घर दिसलं वेडं कोकरु गोड हसलं !
डोकं ठेवून गवताच्या उशीत हळूच शिरलं आईच्या कुशीत!
— मंगेश पाडगांवकर
No comments:
Post a Comment